Followers

Saturday, November 19, 2011

බිඳුණු පියාපත්.....................(2)

සෑමදෙයක්ම අතීතයට එක් වී හමාරය......නමුත් මම ලියු සිතිවිලි ඒ අයුරින්ම  මෙහි ලියා තබන්නෙමි.




කෙතරම් වේදනාවක්ද
ඔබගේ වෙන්ව යාම මට
මෙතරම්ම යැයි කිව නොහැකි..
සිතට දැනෙනා රුදුරු තනිකම
හදට දැනෙනා විප්‍රයෝගය
මකා ගත හැකිද මට
ජීවිතය පුරාවට.......................

දෑඟිලි බැඳ  රන්හුයකින්ම
තනන්නට අපේම වූ ලොවක්
පියවරමනින්නට සදා කල්
අප මවූ සිහින පොදි
බරවැඩි උණිද මිහිකතට..........?

නොදැනේ ඔබට මිස
 අපේ දුක අන් අයට
ඔබ දනී ,මා දනී
අපේ බැදීම්
සදාකාලික..........................

මසකට වරක් ඔබ එතැයි මග බලන
රාත්‍රියට  සිහිනයෙන් මා ම රවටන
මගේ දෙනුවන්
මටම පවසයි ඔබ නේන වග...........................

නෙතු කුමක් පැවසුවද
ඔබ එතැයි පවසන
මගේ හදවත
විස්වාස කල හැකිද මට..............................

පුරා සිව්වසක් තුල
මගේ දෙසවන් නැලවු
ඔබේ කට හඬ
වශීකෘත සිනාව
අමතක කල හැකිද මට
කල්පකාලය පුරාවට

නැවත එක්වරක්වත්
පැමින මාවෙත
පවසනවාද ඔබ
ආදරෙයි මා
ඔබට...............................

2 comments:

  1. ලස්සන කවි පෙලක්.. ඒත් අවසානයත් එක්ක ටිකක් දුක හිතුනා...

    ReplyDelete
    Replies
    1. මට දැනුනු වේදනාව කවියකට පෙරලුනා දිනේශ්

      Delete